Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym w ogrodzie jest cięcie roślin.
Dzięki niemu kształtujemy ich pokrój i wielkość,
wpływamy też na ich kondycję i kwitnienie.
Nie wszystkie rośliny przycina się tak samo. Jedne do prawidłowego wzrostu wymagają regularnego corocznego formowania, cięcie innych to zło konieczne spowodowane nadzwyczajną przyczyną – na przykład przemrożeniem. Służą do tego specjalne narzędzia:
- sekatory,
- piły oraz
- nożyce .
Cięcie drzew ozdobnych
Najładniej wyglądają te, które mają nieformowane korony charakterystyczne dla gatunku i odmiany. Cięcie wykonujemy tylko wtedy, gdy jest to niezbędne, starając się zachować naturalny kształt drzewa. Drzewa przycinamy także po to, żeby ograniczyć zasięg ich koron, na przykład jeśli rosną zbyt blisko budynku. Pamiętajmy, że im więcej wytniemy konarów i gałęzi, tym większy szok przeżyje drzewo. Słabnie, więc staje się bardziej podatne na choroby i mniej odporne na działanie szkodników, gorzej też znosi suszę. Nowe pędy wyrastające po silnym cięciu są słabiej związane z drzewem i łatwiej się odłamują. Rany po usuniętych konarach stają się drogą dla infekcji i szkodników. Jeżeli nie zabezpieczymy ich powierzchni którymś z preparatów dostępnych na rynku (maść ogrodnicza, farba emulsyjna z dodatkiem środka grzybobójczego Funabenu), to w krótkim czasie drewno zmurszeje i powstanie ubytek wgłębny, czyli dziupla. Większość drzew powinno się przycinać na przedwiośniu, zanim ruszą soki. Przycinanie konarów źle znoszą: brzozy, buki, graby, glediczje, kasztanowce, klony, magnolie, orzechy, robinie oraz rośliny iglaste. Przede wszystkim usuwamy te konary i gałęzie, które są suche lub uszkodzone. Poza tym, że wyglądają nieestetycznie, zagrażają bezpieczeństwu – mogą się złamać i spaść podczas wiatru czy pod ciężarem śniegu.
Cięcie krzewów ozdobnych
Wymagają usuwania pędów suchych, uszkodzonych i wrastających do wnętrza korony. Zabieg ten, zwany cięciem pielęgnacyjnym, przeprowadza się wiosną po ustąpieniu silnego mrozu. Większość krzewów trzeba dodatkowo formować, przycinając pędy przed lub po kwitnieniu, zależnie od gatunku.
Cięcie drzew i krzewów owocowych
Ich korony formujemy tak, aby miały jak najwięcej pędów obficie owocujących, a przy tym tak rosnących, żeby słońce docierało do wszystkich gałęzi. Cięcie drzew i krzewów owocowych musimy przeprowadzać co roku, wczesną wiosną lub w przypadku wiśni – tuż po owocowaniu. Żeby utrzymać pożądaną formę korony, trzeba co sezon usuwać większość pędów jednorocznych i wszystkie suche lub uszkodzone. Krzewom pozostawiamy zawsze owocujące pędy dwu- i trzyletnie oraz kilka jednorocznych, a dwa lub trzy najstarsze usuwamy.
Przycinanie żywopłotów
Żywopłot z roślin iglastych.
Przycina się je dwa razy w sezonie wegetacyjnym: wiosną, zanim roślina rozpocznie wegetację, i w sierpniu, gdy ciemnieją młode przyrosty pędów. Cięcie iglaków należy przeprowadzać systematycznie, ponieważ u większości z nich tylko młode pędy tworzą nowe przyrosty. Przycięcie zbyt starych gałęzi spowoduje, że roślina będzie w tym miejscu łysa. Spośród drzew i krzewów iglastych formowanie najlepiej znoszą cisy i żywotniki, ale można też ciąć modrzewie, świerki, sosny, cyprysiki i jałowce.
Żywopłot z drzew i krzewów liściastych.
Po posadzeniu rośliny trzeba przyciąć 15-20 cm nad ziemią, żeby spowodować rozkrzewienie się już od samej nasady. Następnie należy je ciąć dwa, trzy razy w sezonie wegetacyjnym. Młode pędy skraca się za każdym razem o połowę, dopóki roślina nie osiągnie planowanego kształtu. Potem można skracać nawet prawie cały przyrost. Ostatnie cięcie trzeba wykonać najpóźniej we wrześniu, aby pędy zdążyły zdrewnieć przed zimą. Najlepiej znoszą cięcie bukszpany, ligustry, buki, graby, głogi, lipy, klony polne.
Rzeźby roślinne
Drzewa i krzewy można kształtować w kule, sześciany, stożki, elementy spiralne, a nawet postacie zwierząt i ludzi. Takie cięcie wymaga cierpliwości, bo zanim powstanie roślinna rzeźba przez wiele sezonów wegetacyjnych trzeba skracać młode pędy. Tworząc wymyślny kształt, warto się posługiwać szablonami z listewek, prętów bambusowych lub grubego drutu. Nakłada się je na roślinę i odcina wszystkie pędy wystające poza obrys bryły. Rośliny formowane są mniej odporne na mróz i suszę. Dlatego najlepiej je sadzić w miejscach osłoniętych przed wiatrem, a jeśli stanowisko jest słoneczne – w zimie cieniować, czyli osłaniać przed słońcem. Dobrze jest też okryć jesienią bryłę korzeniową i nasadę pnia kopczykiem ziemi lub trocin. Rośliny formowane w skomplikowane kształty warto osłaniać w całości (na przykład włókniną), bo wszelkie ubytki spowodowane uszkodzeniem pędów są trudne do uzupełnienia.
Przycinanie bylin i roślin zielnych
Odpowiednim cięciem możemy spowodować, że uzyskają zwartą formę i będą obficie kwitły. W tym celu wiosną odcinamy wierzchołki pędów długości 3-5 cm nad pąkiem śpiącym. Robimy to, gdy roślina osiągnie około 1/3 wysokości. W ten sposób postępujemy z dzielżanami, rudbekiami, floksami, ostróżkami i marcinkami, czyli astrami nowoangielskimi. Natomiast usuwając przekwitłe kwiaty, przedłużymy kwitnienie. Niektóre byliny, na przykład ostróżki, chabry górskie, dzwonki karpackie, złocienie różowe i złocienie wielkie, zakwitną powtórnie jesienią, jeśli tuż po kwitnieniu przytniemy ich pędy 5-10 cm nad ziemią.
Koszenie trawników
Zapraszamy do zapisania się na naszego newslettera,
Sekator jest najlepszy do przycinania roślin, jednak kiedy mamy duży ogród i samemu ciężko nam to wszystko ogarnąć, można np.poprosić fachowców się tym zajmujących. Kiedy zaniedbamy rośliny to jest później bardzo ciężko sprawić aby znowu odzyskały swój blask.
OdpowiedzUsuń